MOCIÓN MUNICIPAL DESAFIUZAMENTOS
O Grupo Municipal Socialista, en base ao disposto nos
artigos 91.4 e 97.3 do Regulamento de Organización, Funcionamento e Réxime
Xurídico das entidades locais e demais normativa que poida resultar de
aplicación, presenta esta MOCIÓN,
en base á seguinte
EXPOSICIÓN DE MOTIVOS
Co estalido
da crise e o aumento do paro centenares de milleiros de familias chegaron a
unha situación límite que non lles permite cubrir as súas necesidades básicas.
Segundo os
datos do Consello Xeral do Poder Xudicial, entre 2007 e 2010 producíronse no
Estado español preto de 300.000 execucións hipotecarias e as previsións din que
entre 2011 e 2012 pódese chegar á cifra de 500.000.
Cando esto
sucede as familias non só se enfrentan á perda da súa vivenda senón tamén a
unha condena financieira de por vida: a entidade bancaria interpón unha demanda
e iníciase o proceso de execución hipotecaria que remata coa subasta do
inmoble. Se a subasta queda deserta (cosa que no actual contexto de crise sucede
en máis do 90% dos casos), coa lei vixente a entidade bancaria adxudícase a
vivenda polo 50% do seu valor de tasación e segue reclamando o pago da débeda
restante, máis os intereses e as costas xudiciais, ás persoas en situación de
insolvencia mediante o embargo de nóminas, contas, etc. así como embargos aos
avalistas. É dicir, ademais de perder a vivenda, milleiros de familias
enfróntanse a unha condena financieira de por vida que se traduce nunha condena
á exclusión social e á economía sumerxida.
Esta
lexislación que permite que as entidades financieiras se adxudiquen as vivendas
polo 50% do valor de tasación non só é anómala e non ten comparativa coas
lexislacións doutros países do noso entorno, senón que ademais era descoñecida
polas familias cando asinaron os contratos hipotecarios. Feito que se suma á
publicidade enganosa coa que se comercializaron a meirande parte desas
hipotecas, á sobrevalorización nas tasacións e ao linguaxe de difícil
comprensión utilizado non contratos que, agora se descubre que en moitos casos
agochaba todo tipo de cláusulas abusivas, como é o caso das cláusulas solo.
Consideramos
inadmisible e totalmente inxusto que nun Estado social e democrático de
dereito, todas as consecuencias da crise recaian sobre a parte máis vulnerable
do contrato hipotecario e en cambio as entidades financieiras, en boa medida
responsables da actual crise, estean a recibir axudas millonarias que saen dos
impostos, sen ter que asumir ningunha responsabilidade ao mesmo tempo que
seguen a xenerar miles de millóns de beneficios anuais.
Todo o aquí
o exposto vulnera o actual marco xurídico, posto que o dereito á vivenda é un
mandato constitucional, especialmente recollido no artigo 47 da Constitución
española que di: “Todos os españois teñen dereito a unha vivenda digna e
adecuada. Os poderes públicos promoverán as condicións necesarias e
establecerán as normas pertinentes para facer efectivo ese dereito”, pero tamén
no artigo 33 que limita claramente o dereito á propiedade privada ao
cumprimento da súa función social (e que a día de hoxe estase incumprindo
sistematicamente nas vivendas baleiras acumuladas por bancos e caixas) ou no
artigo 24 que garantiza a tutela xudicial (vulnerados nos procesos de
execucións bancarias onde se produce clara indenfensión) así como os
compromisos xurídicos en materia de dereito á vivenda asumidos polo Estado
español ao ratificar tratados internacionais vinculantes, como son, entre
outros, a Declaración Universal de Dereitos Humáns (Artigo 25) e o Pacto
Internacional de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais (Artigo 11),
especialmente a partires da súa Observación Xeral nº 4 - que concreta o contido
do dereito a unha vivenda adecuada - e a Observación Xeral nº 7 - que define os
desaloxos forzosos como unha das principais vulneracións do dereito á vivenda.
É certo que
estamos falando dunha normativa de competencia estatal, pero cuios efectos
dramáticos concrétanse no ámbito municipal, posto que aos concellos a onde se
dirixen maioritariamente as persoas e as familias afectadas en busca de axuda. Así
os concellos se convirten en dobremente perxudicados: en primeiro lugar porque
vulnéranse os dereitos fundamentais dos seus cidadáns, en segundo porque, en
pleno contexto de crise, cando os recursos son máis escasos ca nunca, reciben
todas as peticións de axuda das persoas e famillias con poucos ou ningún recurso.
A perda da
vivenda priva ao individuo ou á familia de toda residencia e, a súa vez, a
ausencia de residencia exclúeos de toda vía administrativa, conlenvando por elo
a perda de dereitos, impedindo ás persoas afectadas realizarse tanto
profesional como familiarmente.
Como consecuencia
do anterior, os desafiuzamentos- aínda máis cando supoñen o mantemento da
débeda- conlevan altos niveis de dramatismo, inseguridade e desprotección das
persoas, por todo isto
ACÓRDASE:
1º.-
Solicitar ao Goberno de España que aprobe unha modificación da regulación
hipotecaria que inclúa a figura da dazón en pago, de maneira que, nos casos de
vivenda habitual, se o banco executa a hipoteca e se queda coa vivenda, a
totalidade da débeda (hipoteca, intereses e costas xudiciais) quede liquidada.
2º.- Instar
ao Goberno de España a aprobar unha moratoria ou implementar as medidas
necesarias para paralizar os desafiuzamentos das familias en situación de
insolvencia sobrevida e involuntaria. Para os milleiros de desafiuzamentos xa
producidos, que se aproben con carácter de urxencia medidas necesarias destinadas
a que milleiros de vivendas baleiras que están a acumular as entidades
financieiras como consecuencia deses embargos sexan postos inmediatamente a
disposición das familias desafiuzadas e sen recursos en réxime de aluguer
social, non superando nunca o 30% da renda familiar dispoñible.
3º.- Máis
alá da medidas de competencia estatal, o Concello de Vilagarcía comprométese a cancelar
todas as contas bancarias de titularidade municipal en entidades que executen
un só desafiuzamento no termo municipal de Vilagarcía, a poñer a disposición
dos afectados por execucións hipotecarias os servizos xurídicos municipais, a non
autorizar a presenza da Policía local en
ningún acto de desaloxo por desafiuzamento e a garantir os realoxo digno
das familias afectadas.
4º.- Dar
traslado destes acordos ao Consello de Ministros en especial ao Ministerio de
Xustiza e ao Ministerio de Economía, así como aos grupos parlamentarios no
Congreso e no Senado, ao Parlamento de Galicia e ás Plataformas de afectados
polo desafiuzamentos e ás Asociacións de Veciños de Vilagarcía de Arousa.
En
Vilagarcía de Arousa, 12 de novembro de 2012