MOCIÓN MUNICIPAL DESAFIUZAMENTOS

MOCIÓN MUNICIPAL DESAFIUZAMENTOS

O Grupo Municipal Socialista, en base ao disposto nos artigos 91.4 e 97.3 do Regulamento de Organización, Funcionamento e Réxime Xurídico das entidades locais e demais normativa que poida resultar de aplicación, presenta esta MOCIÓN, en base á seguinte

EXPOSICIÓN DE MOTIVOS

Co estalido da crise e o aumento do paro centenares de milleiros de familias chegaron a unha situación límite que non lles permite cubrir as súas necesidades básicas.

Segundo os datos do Consello Xeral do Poder Xudicial, entre 2007 e 2010 producíronse no Estado español preto de 300.000 execucións hipotecarias e as previsións din que entre 2011 e 2012 pódese chegar á cifra de 500.000.

Cando esto sucede as familias non só se enfrentan á perda da súa vivenda senón tamén a unha condena financieira de por vida: a entidade bancaria interpón unha demanda e iníciase o proceso de execución hipotecaria que remata coa subasta do inmoble. Se a subasta queda deserta (cosa que no actual contexto de crise sucede en máis do 90% dos casos), coa lei vixente a entidade bancaria adxudícase a vivenda polo 50% do seu valor de tasación e segue reclamando o pago da débeda restante, máis os intereses e as costas xudiciais, ás persoas en situación de insolvencia mediante o embargo de nóminas, contas, etc. así como embargos aos avalistas. É dicir, ademais de perder a vivenda, milleiros de familias enfróntanse a unha condena financieira de por vida que se traduce nunha condena á exclusión social e á economía sumerxida.

Esta lexislación que permite que as entidades financieiras se adxudiquen as vivendas polo 50% do valor de tasación non só é anómala e non ten comparativa coas lexislacións doutros países do noso entorno, senón que ademais era descoñecida polas familias cando asinaron os contratos hipotecarios. Feito que se suma á publicidade enganosa coa que se comercializaron a meirande parte desas hipotecas, á sobrevalorización nas tasacións e ao linguaxe de difícil comprensión utilizado non contratos que, agora se descubre que en moitos casos agochaba todo tipo de cláusulas abusivas, como é o caso das cláusulas solo.

Consideramos inadmisible e totalmente inxusto que nun Estado social e democrático de dereito, todas as consecuencias da crise recaian sobre a parte máis vulnerable do contrato hipotecario e en cambio as entidades financieiras, en boa medida responsables da actual crise, estean a recibir axudas millonarias que saen dos impostos, sen ter que asumir ningunha responsabilidade ao mesmo tempo que seguen a xenerar miles de millóns de beneficios anuais.

Todo o aquí o exposto vulnera o actual marco xurídico, posto que o dereito á vivenda é un mandato constitucional, especialmente recollido no artigo 47 da Constitución española que di: “Todos os españois teñen dereito a unha vivenda digna e adecuada. Os poderes públicos promoverán as condicións necesarias e establecerán as normas pertinentes para facer efectivo ese dereito”, pero tamén no artigo 33 que limita claramente o dereito á propiedade privada ao cumprimento da súa función social (e que a día de hoxe estase incumprindo sistematicamente nas vivendas baleiras acumuladas por bancos e caixas) ou no artigo 24 que garantiza a tutela xudicial (vulnerados nos procesos de execucións bancarias onde se produce clara indenfensión) así como os compromisos xurídicos en materia de dereito á vivenda asumidos polo Estado español ao ratificar tratados internacionais vinculantes, como son, entre outros, a Declaración Universal de Dereitos Humáns (Artigo 25) e o Pacto Internacional de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais (Artigo 11), especialmente a partires da súa Observación Xeral nº 4 - que concreta o contido do dereito a unha vivenda adecuada - e a Observación Xeral nº 7 - que define os desaloxos forzosos como unha das principais vulneracións do dereito á vivenda.

É certo que estamos falando dunha normativa de competencia estatal, pero cuios efectos dramáticos concrétanse no ámbito municipal, posto que aos concellos a onde se dirixen maioritariamente as persoas e as familias afectadas en busca de axuda. Así os concellos se convirten en dobremente perxudicados: en primeiro lugar porque vulnéranse os dereitos fundamentais dos seus cidadáns, en segundo porque, en pleno contexto de crise, cando os recursos son máis escasos ca nunca, reciben todas as peticións de axuda das persoas e famillias con poucos ou ningún recurso.

A perda da vivenda priva ao individuo ou á familia de toda residencia e, a súa vez, a ausencia de residencia exclúeos de toda vía administrativa, conlenvando por elo a perda de dereitos, impedindo ás persoas afectadas realizarse tanto profesional como familiarmente.

Como consecuencia do anterior, os desafiuzamentos- aínda máis cando supoñen o mantemento da débeda- conlevan altos niveis de dramatismo, inseguridade e desprotección das persoas, por todo isto

ACÓRDASE:

1º.- Solicitar ao Goberno de España que aprobe unha modificación da regulación hipotecaria que inclúa a figura da dazón en pago, de maneira que, nos casos de vivenda habitual, se o banco executa a hipoteca e se queda coa vivenda, a totalidade da débeda (hipoteca, intereses e costas xudiciais) quede liquidada.

2º.- Instar ao Goberno de España a aprobar unha moratoria ou implementar as medidas necesarias para paralizar os desafiuzamentos das familias en situación de insolvencia sobrevida e involuntaria. Para os milleiros de desafiuzamentos xa producidos, que se aproben con carácter de urxencia medidas necesarias destinadas a que milleiros de vivendas baleiras que están a acumular as entidades financieiras como consecuencia deses embargos sexan postos inmediatamente a disposición das familias desafiuzadas e sen recursos en réxime de aluguer social, non superando nunca o 30% da renda familiar dispoñible.

3º.- Máis alá da medidas de competencia estatal, o Concello de Vilagarcía comprométese a cancelar todas as contas bancarias de titularidade municipal en entidades que executen un só desafiuzamento no termo municipal de Vilagarcía, a poñer a disposición dos afectados por execucións hipotecarias os servizos xurídicos municipais, a non autorizar a presenza da Policía local en  ningún acto de desaloxo por desafiuzamento e a garantir os realoxo digno das familias afectadas.

4º.- Dar traslado destes acordos ao Consello de Ministros en especial ao Ministerio de Xustiza e ao Ministerio de Economía, así como aos grupos parlamentarios no Congreso e no Senado, ao Parlamento de Galicia e ás Plataformas de afectados polo desafiuzamentos e ás Asociacións de Veciños de Vilagarcía de Arousa.

En Vilagarcía de Arousa, 12 de novembro de 2012